Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου 2017

Το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ

Το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου. Αφορά τους μισθούς, τη φορολογία και τα χρέη, μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους, την Κοινωνική Ασφάλιση, την Παιδεία, την Υγεία του λαού, την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, την προστασία της μητρότητας, πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και τις ιδιωτικοποιήσεις.
Ολόκληρο το διεκδικητικό πλαίσιο έχει ως εξής:

Η καπιταλιστική κρίση και η εφαρμογή των αντεργατικών νόμων των 4 μνημονίων από το 2011 μέχρι και σήμερα προκάλεσαν δραματικές επιπτώσεις στη ζωή των εργαζομένων, στους μισθούς, στα ωράρια, στις εργασιακές σχέσεις, στις συνθήκες δουλειάς.
Οι νόμοι που ψηφίστηκαν από το 2011 ουσιαστικά κατάργησαν τις κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές ΣΣΕ για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στους κλάδους και φαίνεται ότι αυτή η κατάσταση έχει παγιωθεί. Οι επιχειρησιακές συμβάσεις (όπου υπάρχουν) είναι πλέον ο βασικός μηχανισμός στον καθορισμό των όρων αμοιβής και εργασίας. Ο κατώτερος μισθός καθορίζεται με κυβερνητική απόφαση ΠΥΣ 6/2012 (586 ευρώ και 511 για τους νέους κάτω των 25). Οι ατομικές συμβάσεις κυριαρχούν στο σύνολο των εργαζομένων που αμείβονται πάνω από τον κατώτερο μισθό στον ιδιωτικό τομέα και κάτω από τον κατώτερο.
Την ίδια στιγμή τα πολύ υψηλά ποσοστά ανεργίας συνεχίζονται, καθώς επίσης και οι ανατροπές στις σχέσεις εργασίας με τα υψηλά ποσοστά της μερικής απασχόλησης. Διαμορφώνεται ένας μεγάλος εφεδρικός στρατός ανέργων και μισοανέργων που πιέζει όσους εργάζονται να μειώνουν τις απαιτήσεις και τις διεκδικήσεις τους.
Στη διάρκεια του 2017 η κατάσταση στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων χειροτέρευσε, καθώς εξακολουθούσαν να ισχύουν και να εφαρμόζονται οι νομοθετικές ρυθμίσεις που θεσμοθετήθηκαν την πενταετία 2010-2014, οι οποίες ανέτρεψαν το αρχικό νομοθετικό πλαίσιο του Ν. 1876/90.
Εδραιώνεται η καθολική επικράτηση των συλλογικών συμβάσεων σε επίπεδο επιχείρησης (με Ενώσεις Προσώπων), με παράλληλη σημαντική υποχώρηση της υπογραφής κλαδικών ή ομοιοεπαγγελματικών συλλογικών συμβάσεων σε επίπεδο εθνικό ή τοπικό. Πολλές επιχειρήσεις εφαρμόζουν ατομικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου και έχει επεκταθεί το φαινόμενο των ενοικιαζόμενων εργαζομένων.
Σύμφωνα με τις εκθέσεις του συστήματος «ΕΡΓΑΝΗ» του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) του υπουργείου Εργασίας που αφορούν τις ροές της μισθωτής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα, προκύπτει καθαρά ότι κατά τα τελευταία έτη υπερισχύει και γενικεύεται η τάση για προσλήψεις με ευέλικτες μορφές εργασίας, κυρίως με ατομικές συμβάσεις μερικής απασχόλησης ή εκ περιτροπής εργασίας. Οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης, δηλαδή οι προσλήψεις μερικής απασχόλησης και εκ περιτροπής εργασίας, καταλαμβάνουν ποσοστιαία αναλογία πάνω από 50% τα 3 τελευταία έτη (2014, 2015, 2016). Αντίστοιχα οι προσλήψεις με πλήρη απασχόληση υποχωρούν σταθερά, αφού μειώνεται η ποσοστιαία αναλογία τους από 79% το 2009 σε 45,3% το 2016.
Το ίδιο διάστημα η ποσοστιαία αναλογία των νέων προσλήψεων με ευέλικτες μορφές απασχόλησης μεταξύ 2009 και 2016 υπερδιπλασιάζεται. Ενώ το 2009 οι προσλήψεις με ευέλικτες μορφές εργασίας αντιστοιχούσαν στο 21% του συνόλου των προσλήψεων, το 2016 αντιστοιχούν στο 54,7%.
Από την επεξεργασία των στοιχείων της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού (β' τρίμηνο 2016) και ειδικότερα από τα ερωτηματολόγια σχετικά με το ύψος των μηνιαίων αμοιβών που απολαμβάνουν οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα προκύπτει ότι οι ερωτώμενοι δηλώνουν τις εξής καθαρές μηνιαίες αποδοχές:
  1. Κάτω των 800 ευρώ σε ποσοστό 51,6% (15,2% μέχρι 499 ευρώ, 23,6% μεταξύ 500-699 ευρώ και 12,8% μεταξύ 700-800 ευρώ).
  2. Μεταξύ 800-999 ευρώ σε ποσοστό 17,3% (10,8% μεταξύ 800-899 ευρώ και 6,5% μεταξύ 900-999 ευρώ).
  3. Άνω των 1.000 ευρώ σε ποσοστό 17,8% (11,1% μεταξύ 1.000-1.299 ευρώ και 6,7% άνω των 1.300 ευρώ),
  4. ενώ το 13,4% δεν γνωρίζει / δεν απαντά.
Από τη σύγκριση των ευρημάτων της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού των ετών 2009 και 2016 παρατηρούμε ότι στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας:
  • Έχει αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό των χαμηλόμισθων εργαζομένων με καθαρές μηνιαίες αποδοχές κάτω των 700 ευρώ, το οποίο ανέρχεται πλέον σε 38,8% το 2016 (από 13,1% το 2009), ενώ μειώνεται κατά 4 περίπου ποσοστιαίες μονάδες το ποσοστό για αποδοχές μεταξύ 700-899 ευρώ (23,6% το 2016 από 27,3% το 2009).
  • Παράλληλα, έχει μειωθεί δραστικά, κατά το ήμισυ περίπου, το ποσοστό των εργαζομένων με καθαρές μηνιαίες αποδοχές μεταξύ 900-1.300 ευρώ, το οποίο ανέρχεται σε 17,6% το 2016 (από 35,7% το 2009).
Δηλαδή σε απόλυτο αριθμό η πλειοψηφία των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα αμείβεται κάτω από τον κατώτερο μισθό που υπήρχε το 2012 (751 ευρώ).
Από τα στοιχεία της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού (β' τρίμηνο 2016) για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο προκύπτει ότι οι ερωτώμενοι δηλώνουν τις εξής καθαρές μηνιαίες αποδοχές:
  1. Κάτω των 800 ευρώ σε ποσοστό 11% (3,1% έως 499 ευρώ, 3,5% μεταξύ 500-699 ευρώ και 4,4% μεταξύ 700-799 ευρώ).
  2. Μεταξύ 800-999 ευρώ σε ποσοστό 23,6% (9,4% μεταξύ 800-899 ευρώ και 14,2% μεταξύ 900-999 ευρώ).
  3. Άνω των 1.000 ευρώ σε ποσοστό 54,2% (38,5% μεταξύ 1.000-1.299 ευρώ και 15,7% άνω των 1.300 ευρώ).
Από τη σύγκριση των ευρημάτων της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού ανάμεσα στα έτη 2009 και 2016, όπως φαίνεται στο Διάγραμμα, προκύπτει ότι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα:
  • Έχει αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό των εργαζομένων με καθαρές μηνιαίες αποδοχές κάτω των 1.000 ευρώ, το οποίο ανέρχεται πλέον σε 34,6% το 2016 (από 18,9% το 2009)
  • και έχει αυξηθεί λίγο το ποσοστό για αποδοχές μεταξύ 1.000-1.100 ευρώ (16,2% το 2016 από 13% το 2009).
  • Αντίθετα, έχει μειωθεί σημαντικά το ποσοστό των εργαζομένων που δηλώνει καθαρές μηνιαίες αποδοχές μεταξύ 1.100-1.599 ευρώ, το οποίο ανέρχεται σε 33,7% το 2106 (από 46,5% το 2009), όπως και το ποσοστό των εργαζομένων με αποδοχές άνω των 1.600 ευρώ (4,3% το 2016 από 10,9% το 2009).
Όσον αφορά τους νέους κάτω των 30 ετών: Μέχρι 24 ετών αμείβονται με 380 ευρώ το μήνα κατά μέσο όρο, ενώ ηλικίας 18 ετών -αν βρουν δουλειά (ποσοστά ανεργίας 50%)- με 265 ευρώ καθαρά κατά μέσο όρο.
Οι ασφαλισμένοι της ηλικιακής ομάδας 15-19 ετών είναι μόλις 33.000 άτομα και η μέση αμοιβή διαμορφώνεται στα 315,34 ευρώ μεικτά ή στα 264,88 ευρώ αν αφαιρεθούν οι ασφαλιστικές εισφορές του εργαζόμενου. Το 2009, οι νέοι ηλικίας 18 ετών εισέπρατταν 548 ευρώ μεικτά (κατά μέσο όρο).
Στην ηλικιακή ομάδα 20-24 ετών, η μέση αμοιβή έχει υποχωρήσει στα 454 ευρώ μεικτά ή στα 381 ευρώ καθαρά. Σε σύνολο περίπου δύο εκατομμυρίων ασφαλισμένων μισθωτών στο ΙΚΑ, στην ηλικιακή ομάδα των 20-24 ετών ανήκουν αυτήν τη στιγμή 178.000 άτομα. Και για τους ηλικίας 20 ετών, η μέση μείωση αποδοχών ανέρχεται στο 42% συγκριτικά με το Δεκέμβριο του 2009.
Η ηλικιακή ομάδα 25-29 ετών ζει κατά μέσο όρο με 606 ευρώ μεικτά ή 509 ευρώ καθαρά αν αφαιρεθούν οι ασφαλιστικές εισφορές. Λόγω της μερικής απασχόλησης και της «βύθισης» του βασικού μισθού, έχει καταγραφεί μείωση της τάξεως των 36,49% συγκριτικά με το Δεκέμβριο του 2009.
Στην ηλικία των 30-34 ετών ο μέσος μισθός το Δεκέμβριο του 2009 έφτανε στα 1.146 ευρώ μεικτά, για να υποχωρήσει τον Ιούνιο του 2016 κατά 31% στα 785,82 ευρώ μεικτά ή στα 660 ευρώ καθαρά.
Από τα 35-39 ο μέσος καθαρός μισθός είναι 796 ευρώ (αντιστοιχεί σε μεικτές αποδοχές 968 ευρώ). Προ κρίσης, οι μέσες μεικτές αποδοχές έφταναν στα 1.310 ευρώ.
Εξέλιξη και χαρακτηριστικά της μισθωτής εργασίας και της ανεργίας με βάση τα στοιχεία της «ΕΡΓΑΝΗ» και του ΟΑΕΔ
Από το 2013 μέχρι σήμερα, κατά μέσο όρο, ο μηνιαίος αριθμός των εγγεγραμμένων ανέργων στα μητρώα του ΟΑΕΔ εξακολουθεί να υπερβαίνει το 1 εκατ., ενώ ο μηνιαίος αριθμός των ανέργων που αναζητούν εργασία κυμαίνεται κατά μέσο όρο περί τις 850.000.
Επίσης, η εκρηκτική αύξηση των μακροχρόνια ανέργων σε συνδυασμό με την αλλαγή των προϋποθέσεων το 2013 για την καταβολή του επιδόματος ανεργίας είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση των επιδοτούμενων ανέργων.
Κατά τα τέσσερα τελευταία έτη, ιδίως όμως τα τελευταία τρία, αυξάνονται σημαντικά τόσο οι αναγγελίες πρόσληψης όσο και οι συνολικές αποχωρήσεις. Ειδικότερα, η αύξηση των συνολικών αποχωρήσεων οφείλεται στη σημαντική αύξηση των «οικειοθελών αποχωρήσεων» και των λήξεων των συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Είναι στοιχείο που αποκαλύπτει την υποχώρηση διεκδίκησης βασικών δικαιωμάτων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι το 2012 οι οικειοθελείς αποχωρήσεις αναλογούσαν περίπου στο 27% των συνολικών αποχωρήσεων, το 2013 αναλογούσαν στο ένα τρίτο, ενώ κατά τα τρία τελευταία έτη αναλογούν περίπου στο 40%.
Η μισθωτή απασχόληση από το 2013 αυξήθηκε κατά 331.074 άτομα (24,1%). Η εν λόγω μεταβολή οφείλεται στην αύξηση των μερικώς απασχολουμένων σε ποσοστό 31,2%, των μισθωτών που αμείβονται από 500-700 ευρώ σε ποσοστό 38,8% και των μισθωτών που αμείβονται από 701-900 ευρώ σε ποσοστό 20,8%.
Η στρατηγική του κεφαλαίου στη φάση καπιταλιστικής ανάκαμψης
Από τα δελτία του ΣΕΒ, του ΣΕΤΕ και των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων, από τις συναντήσεις με την εργοδοσία σωματείων και ομοσπονδιών που διεκδικούν υπογραφή ΣΣΕ, δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες.
  • Διατήρηση και μονιμοποίηση της νομοθεσίας με τις αντεργατικές ανατροπές. Αποτύπωσή τους σε ένα νέο κώδικα εργατικού δικαίου. Είναι κυβερνητική δέσμευση με τους «θεσμούς» ως τον Ιούνη του 2018. Καμία επιστροφή στο παρελθόν με σχεδιασμένη προπαγάνδα για την ενοχοποίηση των δικαιωμάτων που υπήρχαν ως αιτία της καπιταλιστικής κρίσης.
  • Ο σημερινός κατώτερος μισθός να συνεχίζει να καθορίζεται με κυβερνητική απόφαση μετά από «διαβούλευση με τους εταίρους». Στόχος είναι η παραπέρα συμπίεση του μέσου μισθού.
  • Καμία συζήτηση για επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων, οι μισθοί να καθορίζονται σε επίπεδο επιχείρησης, χωρίς την αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης και της υποχρεωτικότητας επεκτασιμότητας. Για την παραπέρα θωράκισή τους απαιτούν την ανατροπή του συνδικαλιστικού νόμου, πρόσθετα εμπόδια για την κήρυξη απεργίας από πρωτοβάθμιο σωματείο. Είναι στρατηγική επιλογή το χτύπημα των κλαδικών οργανώσεων.
  • Η όποια συζήτηση για τις ΣΣΕ να ξεκινά από τον κατώτερο των 586 ευρώ. Οποιοδήποτε ποσό πάνω από αυτό για μια σειρά ειδικότητες να δίνεται με ατομική σύμβαση εργασίας και να είναι στην «ελευθερία» του εργοδότη.
  • Όχι στην επιστροφή στα προ κρίσης επίπεδα, καθώς «δυναμιτίζουν την προσπάθεια ανάπτυξης».
  • Ενίσχυση της ευελιξίας και της κινητικότητας σε μια σειρά κλάδους, της εφαρμογής της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, της απελευθέρωσης του ωραρίου με την επέκταση της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας είναι στρατηγικός στόχος για την καπιταλιστική ανάπτυξη.
  • Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και να έχουν λυμένα τα χέρια με τις ομαδικές απολύσεις.
Διεκδικούμε:
  • Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, κάλυψη των απωλειών, των στοιχειωδών, βασικών αναγκών.
  • Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
  • Κατάργηση όλων των αντιλαϊκών νόμων και μέτρων, των μνημονίων.
Χτίζουμε μαχητικό, ταξικό, εργατικό - λαϊκό τείχος αντίστασης, για να μην περάσουν οι νέες απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων που προστίθενται στα προηγούμενα βάρβαρα μέτρα, για την κάλυψη των απωλειών που είχαμε σε εισόδημα και δικαιώματα.
Αγωνιζόμαστε για τη μονομερή ολοσχερή διαγραφή του χρέους, για την κατάργηση των αντεργατικών νόμων, για ρήξη με ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.
Δεν θα ζήσουμε σαν σκλάβοι! Η μόνη ελπιδοφόρα επιλογή βρίσκεται στους ταξικούς αγώνες για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών μας, για την ανάπτυξη προς όφελος των εργαζομένων και όχι των κερδών των μονοπωλίων, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Αγωνιζόμαστε για:
  1. Μόνιμη σταθερή εργασία για όλους, με Συλλογική Σύμβαση, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, Κοινωνική Ασφάλιση, προστασία στη δουλειά. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κάλυψη των απωλειών τώρα.
  2. Κατάργηση των ατομικών Συμβάσεων εργασίας και των Ενώσεων Προσώπων.
  3. Κανένας εργαζόμενος να μην πληρώνεται με μισθό κάτω από 751 ευρώ.
  4. Κανένας άνεργος χωρίς κάλυψη. Επίδομα ανεργίας 600 ευρώ για όλο το διάστημα της ανεργίας.
  5. Απαγόρευση πλειστηριασμών για την εργατική - λαϊκή οικογένεια.
  6. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας. Αφορολόγητο ατομικό όριο 20.000 ευρώ, προσαυξανόμενο 5.000 ευρώ για κάθε παιδί.
  7. Κατώτερη κύρια σύνταξη στα 600 ευρώ και κάλυψη των απωλειών σε συντάξεις, κύριες και επικουρικές. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και των τριών μνημονίων.
  8. Αγώνας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στην παράδοση του δημόσιου πλούτου στους επιχειρηματικούς ομίλους, στις επιπτώσεις στους εργαζόμενους με ένταση της εκμετάλλευσης και των απολύσεων, την αύξηση τιμών για τη λαϊκή οικογένεια σε ηλεκτρικό, νερό, εισιτήρια, τηλέφωνο, βασικά αγαθά.
  9. Όχι στις αντιδραστικές αλλαγές που αφορούν την λειτουργία των συνδικάτων, την προκήρυξη απεργιών και την ανάπτυξη αγώνων των εργαζόμενων, τις εργατικές διεκδικήσεις.
  10. Καμιά συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους εκτός συνόρων. Καμία εμπλοκή στα σφαγεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο και τα Βαλκάνια.
α) Για τους μισθούς
  • ΥΠΟΓΡΑΦΗ Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης και επαναφορά με νόμο στα 751 ευρώ για όσους αμείβονται με το βασικό μισθό, ως ελάχιστη βάση για αυξήσεις στους κατώτατους μισθούς. Κατώτερο μεροκάματο στα 33,57 ευρώ.
  • Να καταργηθεί με νόμο το αίσχος των άθλιων μισθών πείνας, των 586 και 511 ευρώ και κανένας εργαζόμενος να μη βρίσκεται κάτω από τα 751 ευρώ.
  • Επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων.
  • Να καταργηθούν άμεσα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που τσακίζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις. Καθολική ισχύς και υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Εφαρμογή της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό.
  • Επαναφορά των μισθών στα προ κρίσης επίπεδα στο Δημόσιο με αυξήσεις στους μισθούς, κάλυψη των απωλειών, επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού.
  • Αυστηροποίηση του θεσμικού πλαισίου. Οι εργοδότες που δεν καταβάλλουν τα δεδουλευμένα τιμωρούνται με φυλάκιση και χρηματική ποινή. Η εκδίκαση τέτοιων υποθέσεων να γίνεται με τη διαδικασία του Αυτόφωρου.
β) Για τη φορολογία και τα χρέη
  • Αφορολόγητο ατομικό όριο 20.000 ευρώ, προσαυξανόμενο 5.000 ευρώ για κάθε παιδί.
  • Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και όλων των χαρατσιών.
  • Απαγόρευση πλειστηριασμών για την εργατική - λαϊκή οικογένεια.
  • Να εκπίπτουν από τη φορολόγηση και οι δαπάνες Υγείας, ΔΕΗ, θέρμανσης, νερού, τηλεφώνου.
  • Να φορολογούνται με 45% τα κέρδη και τα περιουσιακά στοιχεία του μεγάλου κεφαλαίου.
γ) Άμεσα και ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους
  • Άμεση κάλυψη και επιδότηση ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ για όσο διαρκεί η ανεργία.
  • Αύξηση του επιδόματος ανεργίας στα 600 ευρώ, δηλαδή στο 80% των 751 ευρώ του κατώτατου μισθού.
  • Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος χωρίς επιβάρυνση των ανέργων. Να βαρύνονται το κράτος και οι εργοδότες.
  • Σε περιπτώσεις πτώχευσης, να προηγούνται οι εργαζόμενοι και τα ασφαλιστικά ταμεία σε σχέση με τις τράπεζες, τους πιστωτές και προμηθευτές.
  • Όσο διαρκεί η ανεργία, οι άνεργοι και τα μέλη της οικογένειάς τους να έχουν πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
  • Καμία διακοπή ρεύματος, νερού, σταθερού τηλεφώνου, σε ανέργους, απλήρωτους εργαζόμενους. Αναστολή κάθε υποχρέωσης προς τράπεζες και Δημόσιο. Διαγραφή των χρεών από τόκους.
  • Κατάργηση όλων των ρυθμίσεων που προβλέπουν την αύξηση του ορίου απολύσεων καθώς και τη μείωση των αποζημιώσεων (ν.3899/2010, ν.4093/2012).
δ) Για την Κοινωνική Ασφάλιση
  • Αποκατάσταση των κύριων και επικουρικών συντάξεων στο ύψος που ήταν το 2009. Επαναφορά 13ης και 14ης κύριας και επικουρικής σύνταξης. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και των τριών μνημονίων που μειώνουν συντάξεις και παροχές.
  • Άμεση αποκατάσταση των απωλειών από τις περικοπές επιδομάτων και συντάξεων σε ειδικές ομάδες, όπως αναπηρίας, χηρείας. Να μην περάσει η νέα σφαγή στα προνοιακά επιδόματα που έχουν απομείνει.
  • Κατώτερη κύρια σύνταξη 600 ευρώ, δηλαδή στο 80% της ΕΓΣΣΕ των 751 ευρώ.
  • Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών. Κατάργηση της ιδιωτικής και κρατικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.
  • Να πληρώσουν το κράτος και η μεγαλοεργοδοσία για τα ελλείμματα στα Ταμεία. Κάλυψη, με κρατική χρηματοδότηση, του συνόλου των απωλειών των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων και των απωλειών από το «κούρεμα» (PSI), με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας.
  • Πλήρης ανάληψη της ευθύνης από το κράτος και το μεγάλο κεφάλαιο. Αύξηση των εργοδοτικών εισφορών. Άμεση κατάργηση της εισφοράς των εργαζομένων, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων στον κλάδο Υγείας.
  • Να σταματήσει το αίσχος στις καθυστερήσεις έκδοσης και απονομής των συντάξεων. Να υπάρχει άμεση έκδοση προσωρινής σύνταξης μέχρι να εγκριθεί η τελική.
  • Άμεση απόσυρση των αποθεματικών των Ταμείων από κάθε λογής "τζόγο". Κατάργηση κάθε διάταξης για μεταφορά ή τζογάρισμα των αποθεματικών σε μετοχές και άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα.
  • Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για τους μισθωτούς, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους να μην ξεπερνούν τα 60 χρόνια για τους άνδρες και τα 55 για τις γυναίκες, τα 55 και τα 50 αντίστοιχα για τους εργαζόμενους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.
  • Να επανέλθουν στα Βαρέα - Ανθυγιεινά τα επαγγέλματα που αποχαρακτηρίσθηκαν (εκτός όσων έχουν εκλείψει). Να διευρυνθεί ο θεσμός των ΒΑΕ.
ε) Για την Παιδεία
  • Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Εκπαίδευση, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης. Ένα σχολείο για όλα τα παιδιά που θα μορφώνει, δεν θα εξοντώνει και θα διδάσκει την ιστορική και επιστημονική αλήθεια.
  • Προσλήψεις μόνιμων, πλήρους απασχόλησης εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων, για να καλυφθούν όλες οι ελλείψεις.
  • Δωρεάν σίτιση και στέγαση για όλους τους φοιτητές και σπουδαστές σε σύγχρονες ασφαλείς εστίες.
  • Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των λαϊκών οικογενειών για τη λειτουργία των σχολείων, για υλικά, αναλώσιμα κ.ά.
  • Άμεση έναρξη της πρόσθετης διδακτικής στήριξης και ενισχυτικής διδασκαλίας σε Λύκειο και Γυμνάσιο.
  • Πρακτική άσκηση μέσα στις σπουδές και πληρωμή στο ύψος του κατωτάτου μισθού (751 ευρώ).
στ) Για την Υγεία του λαού
  • Ενιαίο, Καθολικό, αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, Προληπτικής και Επείγουσας Ιατρικής για όλους, χωρίς καμία άλλη προϋπόθεση που θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από το κράτος. Κάλυψη όλων των απαιτούμενων ειδικοτήτων εργασίας με σχέσεις μόνιμης εργασίας. Δωρεάν χορήγηση φαρμάκων. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και όλες οι παροχές των ασφαλιστικών ταμείων να περάσουν στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους, με χρηματοδότηση 100%.
  • Άμεσα να ανανεωθούν τα βιβλιάρια του ΙΚΑ και των άλλων Ταμείων των ανέργων, των ΑΜΕΑ, των χρονίως πασχόντων και των οικογενειών τους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να καλυφθούν όλες οι αναγκαίες ιατρικές και εργαστηριακές εξετάσεις από τις κρατικές υπηρεσίες, χωρίς τον παραμικρό περιορισμό.
  • Να γίνουν χιλιάδες προσλήψεις, να λειτουργήσουν Κέντρα Υγείας, Κέντρα Μάνας και Παιδιού, κλινικές νοσοκομείων, όσες υποδομές έκλεισαν λόγω περικοπών. Άμεσες προσλήψεις στα ασφαλιστικά ταμεία, στους ελεγκτικούς μηχανισμούς, στο ΕΚΑΒ, στα ιδρύματα Πρόνοιας.
  • Αποκλειστικά κρατικές δωρεάν υπηρεσίες και κέντρα για τις ανάγκες των ΑΜΕΑ και των υπερηλίκων.
  • Κατάργηση των περικοπών και των πλαφόν στις διαγνωστικές εξετάσεις, στα φάρμακα, στα εμβόλια, στις φυσικοθεραπείες και στις ιατρικές επισκέψεις. Να παρέχονται σε όλους δωρεάν με χρηματοδότηση από το κράτος, με επιστημονικά και όχι με λογιστικά κριτήρια.
ζ) Για την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς
  • Προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, μέσα από το κρατικό σώμα γιατρών Εργασίας και τεχνικών Ασφάλειας.
  • Ουσιαστικό έλεγχο από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς με προσανατολισμό στην εργοδοτική ευθύνη για τη συνδυασμένη εφαρμογή του συνόλου της νομοθεσίας και των κανονισμών για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων, τη δημόσια υγεία και ασφάλεια και την προστασία του περιβάλλοντος.
  • Κατοχύρωση της εργοδοτικής εισφοράς για την ασφαλιστική κάλυψη του εργαζόμενου από τον επαγγελματικό κίνδυνο.
  • Άμεσα ουσιαστική ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού και της υλικοτεχνικής υποδομής του ΣΕΠΕ. Συνδυασμένη, με σαφή διακριτά καθήκοντα, δράση των Επιθεωρήσεων Ασφαλείας και Υγείας με τις Επιθεωρήσεις Εργασιακών Σχέσεων για την αντιμετώπιση όλων των παραγόντων που επηρεάζουν την υγεία και ασφάλεια (π.χ. εξοντωτικά ωράρια, μαύρη εργασία, εργασία ανηλίκων κ.λπ.).
  • Ίδρυση κρατικού σώματος τεχνικών Ασφαλείας και γιατρών Εργασίας, ενταγμένου αποκλειστικά στο δημόσιο σύστημα Υγείας, κατάργηση των ΕΞΥΠΠ.
η) Προστασία της μητρότητας
  • Επέκταση της άδειας κυήσεως και τοκετού σε όλες τις γυναίκες. Να είναι δύο μήνες πριν τον τοκετό και έξι μετά. Επιπλέον ένα χρόνο γονική άδεια με αποδοχές στη μάνα ή τον πατέρα. Άδειες στο ζευγάρι για ασθένεια ή άλλες ανάγκες του παιδιού για τα επόμενα χρόνια. Μεγαλύτερη άδεια στις μονογονεϊκές οικογένειες και σε γυναίκες με αναπηρία ή ανάπηρα παιδιά.
  • Επίδομα τοκετού 1.000 ευρώ για κάθε γέννα, ανεξάρτητα από άλλες προϋποθέσεις, προερχόμενο από το κράτος. Κάλυψη όλων των εξόδων προγεννητικού ελέγχου, ιατρικής υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (ΙΥΑ) και τοκετού από το κράτος.
  • Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς για τις εργαζόμενες. Εφαρμογή και επέκταση των ειδικών μέτρων προστασίας για τις εργαζόμενες έγκυες, λεχώνες, θηλάζουσες (απαλλαγή από νυχτερινή εργασία, μειωμένα ωράρια, εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου, άδειες, απαγόρευση απόλυσης κ.λπ.). Απαγόρευση νυχτερινής εργασίας των γυναικών στη βιομηχανία και στη βιοτεχνία. Για ορισμένα επαγγέλματα που είναι αναγκαία η νυχτερινή εργασία, επέκταση της απαγόρευσης πέρα από τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε όλη τη διάρκεια της προσχολικής ηλικίας των παιδιών.
  • Βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί δημόσιοι και δωρεάν για όλα τα παιδιά Ελλήνων και μεταναστών. Κατάργηση των τροφείων. Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης των παιδιών κατά τις απογευματινές ώρες και τις αργίες, με εξειδικευμένο προσωπικό.
θ) Πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα
  • Όχι στις αντιδραστικές αλλαγές που αφορούν τη λειτουργία των συνδικάτων, την προκήρυξη απεργιών και την ανάπτυξη αγώνων των εργαζόμενων, τις εργατικές διεκδικήσεις.
  • Κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και των νόμων που τις προωθούν και τις ενισχύουν.
  • Νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας.
  • Πρακτική άσκηση των σπουδαστών, με πλήρεις αποδοχές και εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα.
  • Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης και το άθλιο καθεστώς των ενοικιαζόμενων εργαζομένων. Να κλείσουν τώρα τα σύγχρονα δουλεμπορικά γραφεία των εταιρειών προσωρινής απασχόλησης.
ι) Για τις ιδιωτικοποιήσεις
  • Πάλη ενάντια σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης, έμμεσης ή άμεσης. Διεκδίκηση μείωσης των τιμών χρήσης ηλεκτρικού, πετρελαίου, φυσικού αέριου, νερού για την κατανάλωση των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών, για τους αγρότες.
  • Ακύρωση του νομοθετικού πλαισίου της απελευθέρωσης στρατηγικών τομέων της οικονομίας (Ενέργεια, Τηλεπικοινωνίες, Μεταφορές, Ύδρευση). Αποκλειστικά κρατικοί ενιαίοι φορείς, που ως λαϊκή περιουσία θα υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες.